Πάρνηθα

Πάρνηθα

Φίλοι του ekdramontas2 βρισκόμαστε στην καλύτερη εποχή για εκδρομές. Ας δράξουμε της ευκαιρίας, ας ξεφύγουμε από την καθημερινότητα και ας βρεθούμε κοντά στη φύση.

Στην ανάρτηση αυτή δε θα απομακρυνθούμε πολύ από την Αθήνα, έτσι ώστε  ακόμη και όσοι δεν έχουν πολύ χρόνο να μπορέσουν ν’ ακολουθήσουν την πρότασή μας. Θα μεταφερθούμε στον κοντινότερο εθνικό δρυμό, που βρίσκεται στην Πάρνηθα.

Το υψόμετρο της Πάρνηθας είναι 1413 μ. στη θέση Καραμπόλα, με άλλες τρεις κορυφές πάνω από τα 1100 μ. Η δασοκάλυψη του βουνού πριν τη μεγάλη φωτιά ήταν από τις πυκνότερες στην Ελλάδα, με την κεφαλληνιακή ελάτη και το πεύκο να κυριαρχούν, ενώ δε λείπουν και τα ρείκια, οι κουμαριές, οι καρυδιές, τα χρυσόξυλα, οι φράξοι και τα πλατάνια γύρω από τις υγρές ρεματιές. Τα βότανα και τα αγριολούλουδα είναι πάρα πολλά, ενώ 30 απ’ αυτά είναι ενδημικά.

Η πανίδα της Πάρνηθας είναι αρκετά πλούσια, αν και πληγωμένη, αφού λύκοι, αγριογούρουνα, αρκούδες και λύγκες έχουν εξαφανιστεί εδώ και πολλά χρόνια. Το ελάφι κατέχει ξεχωριστή θέση, ενώ λαγοί, ασβοί, αλεπούδες, κουνάβια, τρωκτικά και χειρόπτερα συνθέτουν μαζί με τα μικρότερα θηλαστικά και τα πάνω από 120 είδη πουλιών την πανίδα του εθνικού δρυμού.

Ωραία τα πράγματα μέχρι εδώ, αλλά πρέπει και να τα επισκεφτούμε. Η κλασσική διαδρομή ξεκινά από τους Θρακομακεδόνες και καταλήγει σε δύο καταφύγια, στη θέση Μπάφι και στη θέση Φλαμπούρι. Όλα ξεκινούν λίγο πάνω από το τελεφερίκ, και με πεζοπορία φυσικά κατευθύνεστε στο προαναφερθέντα καταφύγια.

Υπάρχουν πολλές πεζοπορικές διαδρομές με διαφορετικά σημεία εκκίνησης. Από την Αγία Τριάδα ξεκινά μια εύκολη διαδρομή. Μία άλλη ευχάριστη διαδρομή είναι αυτή που ξεκινά από τη θέση Μόλα. Αξιόλογο σημείο είναι το πέτρινο εκκλησάκι του Αγίου Πέτρου. Η πιο δύσκολη διαδρομή αρχίζει από τη Φυλή με κατεύθυνση την Αγία Τριάδα.

Δεν πρέπει να παραλείψετε μία επίσκεψη στη Μονή Κλειστών με την όμορφη θέα, για ξεκουραστείτε σωματικά και ψυχικά. Καλό είναι να επισκεφθείτε την ιερά μονή Γεννεσίου Θεοτόκου στην Ντάρδιζα. Στα ανατολικά μπορείτε να δείτε και την μικρή αλλά όμορφη λίμνη Μπελέτσι μετά την Ιπποκράτειο Πολιτεία. Περισσότερα θα βρείτε στην σελίδα του blog για τις λίμνες.

Αποχωρώντας από την Πάρνηθα, θα καταλάβετε πόσο σημαντική είναι η επαφή μας με τη φύση, καθώς και η απομάκρυνσή μας από το κλεινόν άστυ. Μόνο που θα πρέπει να καταλάβουμε ότι φεύγοντας από το δάσος, δεν πρέπει να αφήνουμε τον κακό εαυτό μας.

Η φύση μας αποδέχεται φορώντας τα καλά της. Εμείς είμαστε αυτοί που δεν τη σεβόμαστε και νομίζουμε ότι μπορούμε να την καταδυναστεύουμε. Πράγμα που θα δείτε έντονο στην Πάρνηθα με τα λατομεία, «νόμιμα» και παράνομα, με τα αυτοκίνητα σε δασικούς χώρους, αλλά και με τα σκουπίδια, είτε των γειτονικών κοινοτήτων στις χωματερές, είτε των «φίλων» του δάσους και του βουνού.

Αν πηγαίνουμε στη φύση για να αφήσουμε τον κακό μας εαυτό, είναι σαν να πηγαίνουμε στον καλύτερό μας φίλο και να τον γρονθοκοπούμε αδικαιολόγητα.

Ο μόνος φίλος μας εντός Αττικής μας περιμένει και μας προσφέρει τα καλύτερά του. Ας του προσφέρουμε κι εμείς ό,τι καλύτερο έχουμε χωρίς να τον γρονθοκοπήσουμε.

 Ντάρδιζα

 τελεφερίκ

 λίμνη Μπελέτσι

 μονή Κλειστών